Gorączka u Shar-Peis może być niszcząca, ale jest uleczalna, jeśli zostanie wcześnie złapana. Normalna temperatura ciała psa wynosi od 100 do 102 stopni Fahrenheita. Ten artykuł wyjaśnia objawy gorączki shar-pei i zawiera wskazówki dotyczące leczenia tego stanu.
Normalna temperatura ciała psa wynosi od 100 do 102 stopni Fahrenheita
Normalna temperatura ciała psa wynosi od 100 do 102 stopni Fahrenheita. Jeśli twój pies doświadcza gorączki, ważne jest, aby ustalić, co jest jej przyczyną i leczyć ją w razie potrzeby. Istnieje kilka przyczyn gorączki u psów. Na przykład, twój pies może cierpieć z powodu gorączki kleszczowej, która może pozostać niewykryta przez wiele tygodni. Może również mieć anemię lub inną chorobę, która powoduje niską temperaturę. Najlepiej, abyś przynajmniej raz dziennie mierzył temperaturę swojemu psu.
Gdy temperatura psa jest wyższa, może to być oznaką infekcji bakteryjnej lub innego stanu chorobowego. Jeśli zauważysz, że temperatura Twojego psa jest wyższa niż ta, natychmiast zadzwoń do lekarza weterynarii. Psy pocą się przez opuszki łap, ale ich pocenie się jest mniej efektywne niż nasze. Inne przyczyny podwyższonej temperatury u psów to infekcja lub stan zapalny. Trudno jednak określić dokładną przyczynę gorączki u psa, ponieważ pies może nie wykazywać żadnych innych objawów.
Chociaż normalna temperatura ciała psa wynosi od 100 do 102 stopni Fahrenheiten, temperatura 104 stopni lub wyższa jest uważana za niebezpieczną. Jeśli temperatura Twojego psa jest stale powyżej lub poniżej tej temperatury, zadzwoń od razu do swojego weterynarza lub umów się na wizytę w gabinecie weterynaryjnym. W tym czasie możesz zastosować okłady z lodu na dotkniętym obszarze, aby pomóc obniżyć temperaturę.
Termometr jest jedynym niezawodnym sposobem na dokładne określenie, czy Twój pies ma nieprawidłową temperaturę ciała. Termometr dla psów można znaleźć w większości sklepów zoologicznych. Upewnij się, że kupujesz termometr dla psów, który jest specjalnie zaprojektowany dla psów. Ludzkie termometry nie są tak dokładne, więc upewnij się, że dostaniesz termometr, który jest stworzony dla psów.
W łagodnych przypadkach hipertermii możesz podać psu chłodną wodę. Nie zmuszaj go jednak do picia. Innym sposobem na schłodzenie psa jest położenie ręcznika zmoczonego w chłodnej wodzie na szyi, pachach i w okolicy pachwin. Pamiętaj, aby ściśle nadzorować psa podczas schładzania.
W skrajnych przypadkach psy mogą nawet doznać udaru cieplnego. Jest to spowodowane wysoką temperaturą otoczenia. Te wysokie temperatury mogą spowodować wzrost temperatury ciała psa do ponad 102 stopni Fahrenheita. Ciężki udar cieplny to nagły przypadek medyczny, który wymaga natychmiastowej uwagi. Może to być śmiertelne dla twojego psa. Na szczęście większość psów nie jest poważnie uszkodzona przez udar cieplny, ale możesz zminimalizować jego skutki, stosując się do tych prostych kroków.
Najlepszym sposobem na ustalenie, czy Twój pies cierpi na gorączkę, jest zmierzenie mu temperatury. Jeśli dyszy lub nadmiernie się trzęsie, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii. Jeśli nie możesz wyczuć nosa psa, powinieneś spróbować termometru doodbytniczego.
Objawy gorączki shar-pei
Jeśli Twój Shar-Pei ma gorączkę, powinieneś odwiedzić lekarza weterynarii. Badanie fizyczne i wywiad lekarski są niezbędne do ustalenia przyczyny. Ponieważ objawy gorączki u Shar-Pei mogą naśladować objawy innych chorób, lekarz weterynarii może wykonać badania krwi i moczu, aby wykluczyć inne przyczyny. Lekarz weterynarii może również wykonać biopsję lub zdjęcie rentgenowskie w celu zdiagnozowania przyczyny choroby Twojego Shar-Pei.
Gorączka Shar-Pei jest poważnym stanem, który może prowadzić do niewydolności nerek i wątroby. Niektóre psy będą wymagały dializy lub terapii wspomagającej. Inne objawy gorączki Shar-Pei obejmują senność, wymioty i anoreksję. Leczenie może obejmować zmiany w diecie i monitorowanie stanu. Ponadto, Shar-Peis z objawami nie powinny być hodowane.
Najskuteczniejsze leczenie gorączki Shar Pei obejmuje ścisłe monitorowanie stanu i natychmiastowe leczenie wszelkich objawów. Lekarz weterynarii może wykluczyć inne przyczyny objawów i przepisać najlepsze leczenie dla Twojego psa. NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne) mogą pomóc złagodzić objawy, takie jak ból i obrzęk stawów. Dodatkowo, kolchicyna może pomóc zmniejszyć częstotliwość i nasilenie objawów.
Gorączka Shar-Pei jest również nazywana “chorobą grubego karku” lub “gorączką shar-pei”. Stan ten jest spowodowany nieprawidłowym białkiem w tkankach psa. To białko gromadzi się w tkankach, powodując niewydolność nerek i wątroby. W niektórych przypadkach stan ten może prowadzić do choroby kłębuszków nerkowych. Stan ten jest najczęściej diagnozowany u szczeniąt, chociaż objawy mogą się różnić wśród poszczególnych ras Shar-Pei.
Najczęstszym objawem gorączki u Shar-Pei jest nawracająca gorączka. Objawy zazwyczaj ustępują samoistnie w ciągu dnia lub dwóch. Jednakże, jeśli objawy trwają dłużej, mogą być śmiertelne. Jeśli Twój pies ma gorączkę Shar-Pei, powinieneś jak najszybciej skontaktować się z lekarzem weterynarii.
Gorączka Shar-Pei jest chorobą, o której uważa się, że jest dziedziczona genetycznie. Pomimo tego, naukowcy wciąż nie są pewni dokładnej przyczyny. W niektórych przypadkach może być spowodowana nadekspresją białka zwanego syntazą hialuronianu-2, co skutkuje zmarszczkami i fałdami na skórze psa.
Leczenie zespołu spuchniętego hokeja
Zespół spuchniętego hokeja to stan, który dotyka stawów wokół stawu piszczelowego lub stawu skokowego. Najczęściej występuje u psów i jest często związany z epizodami gorączki. Jednakże, może mieć wpływ na inne stawy, jak również. Jeśli nie jest leczona, może prowadzić do zapalenia stawów.
Leczenie tego zaburzenia zależy od nasilenia objawów. Choroba ta jest dziedziczona. Najczęstszymi objawami klinicznymi są gorączki, które mieszczą się w przedziale 105-107degF i trwają od 12 do 36 godzin. U niektórych psów, SHS może również dotyczyć nadgarstka i warg. Objawy SHS są zwykle widoczne w wieku około sześciu miesięcy, ale stan ten może również dotyczyć psów starszych niż sześć lat. Oprócz wpływu na stawy, dotknięte psy mają również gorączkę i biegunkę.
Najlepsze leczenie syndromu spuchniętej łapy u Shar pei obejmuje zapobieganie jego nawrotom. W większości przypadków zespół ten jest tymczasowy i ustępuje samoistnie. W niektórych przypadkach, leki przeciwzapalne mogą być stosowane w celu przyspieszenia rozwiązania. W zdecydowanej większości przypadków, dotknięte chorobą psy prowadzą normalne życie. Należy jednak pamiętać, że stan ten może prowadzić do innych problemów, takich jak niewydolność nerek.
W większości przypadków, NLPZ i leki przeciwbólowe kontrolują gorączkę i dyskomfort. Jednak podstawowym wyzwaniem jest zapobieganie uszkodzeniu nerek w przypadku infekcji FSF. Aby temu zapobiec, właściciele Shar pei powinni monitorować swojego pupila pod kątem utraty białka w moczu. Oprócz NLPZ i leków przeciwzapalnych, właściciele Shar pei powinni rozważyć podanie kolchicyny, leku dostępnego na receptę, który pomoże zapobiec tworzeniu się amyloidów w nerkach.
Test genetyczny na FSF można wykonać na Uniwersytecie Cornell. Test ten może pomóc w ustaleniu przyczyny zespołu i określić, czy wymagane jest leczenie. Zmutowany gen powoduje wygląd przypominający mięso. Jest on zwykle obecny w wielu kopiach u dotkniętych Shar Peis. Im wyższa liczba kopii, tym większe nasilenie choroby.
Gorączka Shar-pei jest dziedziczną chorobą autozapalną. Dotyka ona do 23% psów rasy Shar Pei i zazwyczaj objawia się epizodycznymi wybuchami gorączki. Zakażone psy mogą również wykazywać obrzęk stawu skokowego i zapalenie wielu stawów. Dodatkowo, Shar Peis może mieć zaburzenia żołądkowo-jelitowe i niewydolność nerek.
Leczenie spuchniętej łapy u Shar Pei może polegać na stosowaniu leków z grupy NLPZ lub kortykosteroidów. Należy jednak pamiętać, że stan ten jest zazwyczaj samoograniczający się. Ustąpi samoistnie w ciągu 12 do 36 godzin. Jeśli jednak leczenie jest konieczne, Twój pupil powinien zostać zbadany przez lekarza weterynarii.
Badania genetyczne są również potrzebne do potwierdzenia, czy Twój pies rasy Shar Pei jest nosicielem. Zapalenie stawu skokowego jest dziedziczone w sposób autosomalny – dominujący, co oznacza, że pies będzie miał jedną lub dwie kopie zmutowanego genu. W przypadkach psa nosiciela obie kopie mogą powodować zapalenie, a to może być szkodliwe dla psa.
Podobne tematy